Τα αισθήματα είναι όπως ο καιρός. Αλλάζουν συχνά και γρήγορα. Το κάθε αίσθημα είναι διαφορετικό και μοναδικό. Αλλά όλα τα αισθήματα μαζί όπως ο θυμός, η ηρεμία, ο θρήνος, η χαρά, ο φόβος, το γέλιο, η απόρριψη, η ενοχή και η αγάπη αποτελούν τη γκάμα που αποτελεί μια ξεχωριστή ομορφιά και μπορούν να μας βοηθήσουν. Είναι πολύ σημαντικά για τη ζωή μας αλλά δεν πρέπει να υπαγορεύουν ή να ελέγχουν τη συμπεριφορά μας, ούτε να αγνοούνται από εμάς. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν δείκτες. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι νιώθουμε άνεση κλπ, ξέρουμε ότι είναι όλα καλά την παρούσα στιγμή. Όταν δεν νιώθουμε άνετα έχουμε θυμό, φόβο ή λύπη τότε τα αισθήματα μας λένε ότι κάτι δεν πάει καλά. Επίσης τα αισθήματα μπορούν να μας βοηθήσουν να ανακαλύψουμε καλύτερα τον εαυτό μας, δηλαδή τις επιθυμίες μας, τις φιλοδοξίες μας, και να ψάξουμε βαθιά μέσα μας να βρούμε την αλήθεια, την καλοσύνη μας, την ασφάλεια, και να επιτύχουμε την ολοκλήρωση σαν άτομα.
Υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά των αισθημάτων. Ο συναισθηματικός πόνος, η λύπη και ο φόβος μπορούν να μας δημιουργήσουν αρκετά προβλήματα. Ο πόνος και η λύπη μπορούν να μας πάνε πίσω στη ζωή. Ο φόβος μπορεί να μας εμποδίσει να κάνουμε πράγματα που θέλουμε και χρειαζόμαστε για τη ζωή μας. Τα αισθήματα επίσης μπορούν να μας οδηγήσουν σε καταστάσεις που το μυαλό μας, μας λέει να τις αποφύγουμε και να μετανιώσουμε αργότερα για αυτό.
Ωστόσο υπάρχει ακόμη η χειρότερη πλευρά των αισθημάτων και αυτή είναι η άρνηση ή κατάπνιξη των αισθημάτων που είναι μη ευχάριστη, ανθυγιεινή και αυτοκαταστροφική. Η άρνηση ή κατάπνιξη των αισθημάτων μπορεί να μας προκαλέσουν πονοκεφάλους, προβλήματα με το στομάχι, πόνους στην πλάτη και γενικά σωματικές καταστάσεις που μπορούν να είναι η αφετηρία για πολλές αρρώστιες. Τα καταπνιγμένα αισθήματα μπορούν να μας προκαλέσουν προβλήματα με το αλκοόλ, με τα ναρκωτικά, ψυχαναγκαστική σεξουαλική συμπεριφορά, να κάνουμε αγορές με ψυχαναγκαστικό τρόπο, να μη κοιμόμαστε αρκετά, ή να κοιμόμαστε παρά πολύ και άλλες ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές.
Τα αισθήματα είναι μία ενέργεια. Αν τα μπλοκάρουμε κάνουμε το χειρότερο που πρέπει να γίνει. Αυτά τα αισθήματα αρχίζουν να γίνονται δυνατότερα και τότε αρχίζουμε να κάνουμε παράξενα πράγματα όπως να τσακωνόμαστε ή να κλαίμε χωρίς λόγο. Θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα καταπνιγμένα αισθήματα δεν φεύγουν. Είναι σαν κάποιο άτομο που μας ενοχλεί και δεν φεύγει μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την παρουσία του.
Το μεγάλο κακό που μπορεί να μας κάνει η κατάπνιξη των αισθημάτων είναι να χάσουμε τα θετικά αισθήματά μας δηλαδή την ικανότητα να αισθανθούμε. Μπορεί μερικές φορές να μας ανακουφίζει αν ο πόνος είναι μεγάλος, αλλά για τη ζωή μας που συνεχίζεται δεν είναι καθόλου καλό. Μπορεί να χάσουμε την ικανότητα να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε, την ικανότητα να απολαμβάνουμε το σεξ, να συνδεόμαστε στενά με τους ανθρώπους δηλαδή την οικειότητα και να απολαμβάνουμε τα ευχάριστα πράγματα στη ζωή.
Και ποια είναι η λύση για να αποφύγουμε αυτά; Αισθανόμαστε τα αισθήματα, διότι τα αισθήματα δεν είναι λάθος. Όταν λέμε ότι θα σκοτώσουμε κάποιον δεν είναι το ίδιο με το να κάνουμε το φόνο. Δεν πρέπει να κρίνουμε τα αισθήματα σαν καλά ή άσχημα διότι είναι συναισθηματική ενέργεια. Οι ψυχολόγοι έχουν χωρίσει σε τέσσαρες μεγάλες κατηγορίες τα αισθήματα. Αυτά είναι ο θυμός, η λύπη, η χαρά, και ο φόβος.
Πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα αισθήματά μας. Να παραδεχόμαστε την αίσθηση που μας προκαλούν και να μην μας τρομάζουν όπως στην περίπτωση του θυμού, που έχουμε εναντίον κάποιου που μας έχει βλάψει.. Δεν κρίνουμε τον εαυτό μας για τα αισθήματά μας. Τα νιώθουμε επιτρέποντας την ενέργεια να περνάει μέσα από το σώμα μας. Το επόμενο βήμα είναι να εξετάσουμε τις σκέψεις που πηγαίνουν με αυτά και να τις δεχτούμε χωρίς λογοκρισία.
Μετά είναι το βήμα της απόφασης. Εδώ είναι που παίζει το ρόλο της η ηθική. Ακόμη δεν κρίνουμε τον εαυτό μας που αισθάνεται με αυτόν τον τρόπο. Εκτιμούμε την κατάσταση και συμπεριφερόμαστε αναλόγως με την ηθική, τα ιδανικά μας και την αυτό-φροντίδα.
Αν αμφιβάλουμε πώς θα ενεργήσουμε, αν το αίσθημα είναι πολύ δυνατό, ή αν θέλουμε να πάρουμε μία ριζοσπαστική δράση είναι καλύτερα να περιμένουμε μέχρι να είμαστε πιο ήρεμοι και το μυαλό μας να είναι συνακόλουθο. Δηλαδή να αποσυνδεθούμε. Αν διαχειριστούμε τα αισθήματα μας υπεύθυνα μπορούμε να τα βάλουμε κάτω από μία κατευθυντήρία γραμμή ηθικής.
Είμαστε υπεύθυνοι για τα αισθήματά μας. Τα αισθήματα του κάθε ατόμου είναι δικά του. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για τα αισθήματά μας και δεν μπορεί να τα αλλάξει και ούτε εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τα αισθήματα των άλλων. Η αλήθεια είναι ότι κάποιος μπορεί να μας προκαλέσει αισθήματα επειδή έχουμε ακούσει σχόλια ή έχουμε δει συμπεριφορές που έχουν θεωρηθεί σαν άδικες, επικριτικές, επιθετικές ή εξουσιαστικές. Δηλαδή μας βρίσκουν τα «κουμπιά». Για αυτό πρέπει να προσέχουμε πως απαντούμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Θα πρέπει να κοιτάμε να μαθαίνουμε, γιατί αυτό το πρόσωπο μας κάνει να νιώθουμε έτσι και άμα το καταλάβουμε να μπορούμε να διορθώσουμε τον εαυτό μας.
Η σκέψη μας συνήθως επηρεάζει τα αισθήματά μας. Συνειρμοί σκέψεων που είναι ανακριβείς, υπερδραστήριοι ή αναρμόδιοι προκαλούν τα αισθήματα ή τα κάνουν να μένουν μέσα μας πιο πολύ από ότι πρέπει. Αν σκεφτούμε ότι κάτι είναι τρομερό και δεν θα καλυτερέψει ποτέ τα αισθήματά μας πάντα θα είναι έντονα. Αυτό λέγεται καταστροφική σκέψη. Για αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν αισθανόμαστε κάτι να εξετάσουμε τις σκέψεις μας.
Ωστόσο αυτές τις σκέψεις πρέπει να τις μοιραστούμε με κάποιον. Άμα τις κρατάμε μέσα μας μπορούν να αποκτήσουν μεγάλη δύναμη. Αφήνοντας τις να βγουν έξω χάνουν τη δύναμή τους και νιώθουμε καλύτερα. Όταν μοιραζόμαστε και τα ωραία αισθήματα νιώθουμε ακόμη καλύτερα. Για αυτό μία στενή σχέση μπορεί να μας κάνει να βλέπουμε καλύτερα τη ζωή και να την αντιμετωπίζουμε πιο αποτελεσματικά, αρκεί να είμαστε συναισθηματικά έντιμοι.