Όταν έχετε ήδη πει στο παιδί ότι έχει καρκίνο σαν γονείς πρέπει να του πείτε ότι η θεραπεία του καρκίνου μπορεί να διαρκέσει για αρκετές εβδομάδες ή και αρκετά χρόνια. Υπάρχουν φορές που το παιδί σας θα αισθανθεί ότι δεν είναι καθόλου καλά, άλλες φορές θα αισθανθεί δυσφορία γιατί δε μπορεί να κάνει κάποιες από τις δραστηριότητές που έκανε πριν. Όμως μπορείτε να το βοηθήσετε με πολλούς τρόπους να συνεχίσει να παλεύει αυτή την κατάσταση δηλαδή να μάθει μερικά πράγματα που θα το βοηθήσουν να αναπτυχθεί και να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή αργότερα. Θα πρέπει να διαχειριστείτε τις καταστάσεις αναλόγως με την ηλικία του.
Εάν το παιδί σας είναι μικρότερο από ενός έτους.
Αγκαλιάστε το μωρό σας με άνεση και απαλά. Η επαφή του δέρματός σας με αυτήν του μωρού είναι ιδανική. Φέρτε τα στοιχεία που είναι γνωστά σ’ αυτό, όπως τα παιχνίδια ή μια κουβέρτα. Μιλήστε ή τραγουδήστε στο παιδί σας, γιατί ο ήχος της φωνής σας το καθησυχάζει. Όσο το δυνατόν περισσότερο, προσπαθήστε να κρατήσετε τη ρουτίνα του ταΐσματος και του ύπνου.
Εάν το παιδί σας είναι ένα έως δύο ετών.
Tα πολύ μικρά παιδιά καταλαβαίνουν τα πράγματα που μπορούν να δουν και ν’ αγγίξουν. Στα παιδιά που αρχίζουν να περπατούν τους αρέσουν να παίζουν, έτσι αναζητείστε τρόπους για να αφήσετε το παιδί σας να παίζει με ασφάλεια για να μη βλάψει τον εαυτό του. Τα παιδιά που αρχίζουν να περπατούν επίσης τους αρέσουν να επιλέγουν, έτσι αφήστε το παιδί σας να επιλέξει ένα αυτοκόλλητο ή μια γεύση φαρμάκου όταν είναι δυνατό. Προετοιμάστε το παιδί σας εκ των προτέρων αν κάτι του προκαλέσει πόνο. Αν δεν το κάνετε, μπορεί το παιδί σας θα γίνει φοβισμένο και ανήσυχο.
Εάν το παιδί σας είναι 3 έως 5 ετών.
Για να βοηθήσετε το παιδί σας να καταλάβει καλύτερα τη θεραπεία του, ρωτήστε το γιατρό εάν το παιδί μπορεί να αγγίξει τις συσκευές, ή τις προμήθειες (σωλήνες, επιδέσμους, ή ορούς) προηγουμένως. Εάν μια διαδικασία πρόκειται να βλάψει, προετοιμάστε το παιδί σας από νωρίς. Μπορείτε να βοηθήσετε να αποσπάσετε την προσοχή του παιδιού με την ανάγνωση ενός παραμυθιού ή να του δώσετε ένα αρκουδάκι για παράδειγμα.
Εάν το παιδί σας είναι 6 έως 12 ετών.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας καταλαβαίνουν ότι τα φάρμακα και η θεραπεία τους βοηθούν να γίνουν καλύτερα. Μπορούν να συνεργαστούν με τη θεραπεία αλλά θέλουν να ξέρουν τι τους περιμένει. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας συχνά έχουν πολλές ερωτήσεις. Γι ‘ αυτό να είστε προετοιμασμένοι ν’ απαντήσετε ή να βρείτε τις απαντήσεις μαζί. Οι σχέσεις είναι σημαντικές, για αυτό πρέπει να βοηθήσετε το παιδί σας να μείνει σε επαφή με τους φίλους και την οικογένειά του.
Βοηθήστε το παιδί σας ν’ ανταπεξέλθει στα προβλήματα με τη θεραπεία.
Η θεραπεία προκαλεί πολλές αλλαγές στη ζωή και τις απόψεις ενός παιδιού. Μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί κάνοντας τη ζωή διαβίωσής του όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική. Συζητήστε με τους γιατρούς και ψυχολόγο για να μάθετε τι αλλαγές το παιδί σας μπορεί να βιώσει, ώστε να μπορείτε να το προετοιμάσετε από πριν.
Αλλαγές εμφάνισης.
Τα παιδιά μπορούν να είναι ευαίσθητα στο πώς φαίνονται και πώς οι άλλοι ανταποκρίνονται σ’ αυτά. Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας:
Προετοιμαστείτε όταν πέσουν τα μαλλιά τους.
Αν τα μαλλιά του παιδιού πέσουν λόγω της θεραπείας, επιλέξετε ένα αστείο καπέλο, κασκόλ ή περούκα εκ των προτέρων.
Εξετάστε το βάρος και άλλες φυσικές αλλαγές.
Μερικές θεραπείες μπορούν να προκαλέσουν αδυνάτισμα και άλλες μπορούν να προκαλέσουν αύξηση του σωματικού βάρους. Ελέγξτε με έναν διαιτολόγο, έτσι θα ξέρετε τι να περιμένετε και να μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να προετοιμαστεί για τις φυσικές αλλαγές
Εξετάστε τη δημιουργικότητα.
Εσείς και το παιδί σας μπορείτε να πάτε να ψωνίσετε ρούχα που αρέσουν στο παιδί σας. Ίσως μια μπλουζίτσα ή ένα αστείο καπελάκι να ενθαρρύνει το παιδί σας.
Βοηθήστε το παιδί σας να ανταποκριθεί.
Μερικές φορές οι άνθρωποι θα κάνουν προσωπικές ερωτήσεις ή θα κάνουν κάτι που θα θίξει το παιδί. Μιλήστε με το παιδί σας και συμφωνήστε σε μια προσέγγιση που να λειτουργεί. Το παιδί σας μπορεί να επιλέξει να απαντήσει σε σχόλια ή να τα αγνοήσει.
Ορισμός προσδοκιών για συμπεριφορές.
Ακόμα και όταν είναι άρρωστα, τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα, των δομών και της εποπτείας εκ μέρους των ενηλίκων που να είναι υπεύθυνοι γι ‘ αυτούς.
Κάποιοι γονείς μερικές φορές αφήνουν το άρρωστο παιδί τους να συμπεριφέρεται διαφορετικά. Μια αλλαγή πάρα πολύ είναι πιθανό να ερμηνευθεί από το παιδί ως δικαίωμα να κάνει ότι θέλει, το οποίο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Αργότερα το παιδί μπορεί ακόμη και να πιστέψει ότι όλα επιτρέπονται. Μια διαφορετική συμπεριφορά που είναι ανεκτή για το παιδί με καρκίνο θα μπορούσε επίσης, κατά περίπτωση, να ερεθίσει τα άλλα παιδιά στην οικογένεια ή να τα θυμώσει.
Ενθαρρύνετε το παιδί σας να είναι αυτάρκες.
Να βουρτσίζει τα δόντια του, να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών να αποθηκεύει τα παιχνίδια του, να διπλώνει τα ρούχα του ή να στρώνει το τραπέζι. Δώστε του την ευκαιρία να αισθανθεί σημαντικό.
Βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας τρώει και παίζει όσο καλύτερα γίνεται.
Προσφέρετε υγιεινά τρόφιμα. Αν το παιδί σας τρώει καλά, θα
του είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσει τη θεραπεία και να αναρρώσει. Μην είστε όμως τόσο σκληροί με αυτό το θέμα. Να γνωρίζετε καλά ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας ακόμη και οι ενήλικες έχουν δυσκολία να φάνε το φαγητό τους.
Εξάντληση.
Ο καρκίνος και η θεραπεία εξαντλούν ακόμη και τα παιδιά. Θα χρειαστεί πολύ ξεκούραση στο παιδί σας, αλλά μερικές φορές θα είναι καλό να το ενθαρρύνετε να είναι ενεργό. Μεγάλα διαστήματα αδράνειας μπορούν να επιδεινώσουν την κόπωση ή να προκαλέσουν άλλα προβλήματα, όπως μυϊκή αδυναμία. Δεδομένου ότι τα ενεργά παιχνίδια μπορούν να φέρουν πίσω το χαμόγελο στο παιδί σας, βρείτε τρόπους να κινείτε όταν μπορεί. Συζητήστε με τον γιατρό και τον ψυχολόγο για τις δραστηριότητες που του ταιριάζουν. Όταν το παιδί σας δεν αισθάνεται καλά, δοκιμάστε απλά παιχνίδια, όπως παντομίμα ή σύντομες βόλτες. Οι ασκήσεις χαλάρωσης θα τo βοηθήσει να αισθάνεται καλύτερα. Ακόμη και το δίπλωμα των εσώρουχών του μπορεί να φανεί χρήσιμο.
Διδάξτε στο παιδί σας τα συναισθήματα του.
Τα παιδιά όλων των ηλικιών θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι εντάξει να είναι θυμωμένα, λυπημένα, μερικές φορές. Σχεδιάστε τρόπους για να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας μπορεί να εκφράσει με ασφάλεια το θυμό το και άλλα συναισθήματα χρησιμοποιώντας για παράδειγμα πλαστελίνη, ζωγραφική, εποικοδομητικά παιχνίδια, εκφραστικότητα, σωματικές δραστηριότητες, γραφή, μουσική ή τέχνη.
Βοηθήστε το παιδί σας να είναι δημιουργικό.
Μπορεί να έχει δραστηριότητες όπως χειροτεχνία, ζωγραφική, σχέδιο και μουσική ή να δοκιμάσει κάτι καινούργιο. Προσπαθήστε να περιορίσετε το χρόνο που περνάει το παιδί μπροστά από την οθόνη. Το παιδί σας μπορεί να θελήσει να είναι όλη την ώρα μπροστά στην τηλεόραση, στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνο. Προσπαθήστε να δώσετε προτεραιότητα στα προγράμματα, τα παιχνίδια ή αγαπημένες ταινίες. Απενεργοποιήστε την οθόνη όταν τα προγράμματα ή τα παιχνίδια έχουν ολοκληρωθεί. Βεβαιωθείτε ότι το τηλέφωνο είναι κλειστό πολύ πριν την περίοδος ανάπαυσης ή ύπνου. Κρατήστε το παιδί σας σε επαφή με άλλα παιδιά. Βρείτε τρόπους για να επιτρέψετε στο παιδί σας να είναι με άλλα παιδιά όταν νιώθει αρκετά καλά.
Αλλαγές φιλίας.
Οι φιλίες του παιδιού σας θα δοκιμαστούν και ίσως ν’ αλλάξουν κατά τη διάρκεια αυτής της ασθένειας. Μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ότι οι παλιοί φίλοι του παιδιού σας δεν είναι πλέον φίλοι ή ότι δε νοιάζονται πια. Μπορείτε να βοηθήσετε, αν το παιδί σας κάνει το πρώτο βήμα και αναζητήσει φίλους. Τα καλά νέα είναι ότι το παιδί σας μπορεί να έχει νέους φίλους σε όλη αυτή την εμπειρία. Εδώ είναι μερικά από τα βήματα που μπορείτε να κάνετε με το παιδί σας:
Βοηθήστε το παιδί σας να μείνει σε επαφή με τους φίλους.
Μπορείτε να ενθαρρύνετε και να βοηθήσετε το παιδί σας να συνδεθεί με τους φίλους μέσω των, των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, των τηλεφωνημάτων και του διαδικτύου.
Κάνετε προτάσεις και δώστε συμβουλές .
Ένας κοινωνικός λειτουργός ή ένας ψυχολόγος ειδικός στη ζωή των παιδιών μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να σκεφτεί τι θέλει να μοιραστεί με τους φίλους του. Αν είναι δυνατόν και αν το παιδί σας συμφωνεί, οι φίλοι μπορούν να έρθουν και να το επισκεφτούν.
Αλλαγές συναισθημάτων.
Αν και με την πάροδο του χρόνου, πολλά παιδιά με καρκίνο προχωρούν καλά, το παιδί σας μπορεί να αισθανθεί ανήσυχο, λυπημένο, ή να έχει ένταση. Συζητήστε με το παιδί σας για το τι αισθάνεται και να το βοηθήσετε να βρει τρόπους για να ξεπεράσει αυτά τα συναισθήματα. Ένας κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος, θα μπορούσε να βοηθήσει εσάς και το παιδί σας να εκφράσετε τα συναισθήματα που δεν έχουν μια απλή λύση ή που φαίνονται να χειροτερεύουν με την πάροδο του χρόνου. Δοκιμάστε αυτές τις συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί σας να ξεπεράσει τα δύσκολα συναισθήματα.
Βρείτε τρόπους για να αποσπάσετε την προσοχή ή να ψυχαγωγήσετε το παιδί σας .
Το παιδί σας μπορεί να χαλαρώσει παίζοντας βιντεοπαιχνίδια ή βλέποντας ταινίες. Ολοκληρωμένες πρακτικές ιατρικής, όπως η χαλάρωση των μυών , καθοδηγούμενη οπτικοποίηση (εικόνα επιθυμητού αποτελέσματος) και ανατροφοδότηση, μπορούν επίσης να βοηθήσουν.
Μείνετε ήρεμοι αλλά μην κρύβετε τα συναισθήματά σας, το παιδί σας μπορεί να αισθανθεί τα συναισθήματά σας.
Εάν αισθάνεστε θλίψη ή άγχος συχνά, μιλήστε στο γιατρό και σε ένα ψυχολόγο για το πώς μπορείτε καλύτερα να χειριστείτε αυτά τα συναισθήματα. Να γνωρίζετε ότι εάν κρύβετε τα συναισθήματά σας συχνά, το παιδί σας μπορεί επίσης να κρύψει τα συναισθήματά του από σας.
Ζητήστε βοήθεια αν δείτε σημάδια της κατάθλιψης στο παιδί σας .
Είναι φυσιολογικό για το παιδί σας να αισθάνεται στενοχωρημένο ή λυπημένο μερικές φορές, αλλά αν αυτά τα συναισθήματα διαρκούν πάρα πολύ χρόνο και συμβαίνουν τις περισσότερες ημέρες, μπορεί να είναι ένα σημάδι κατάθλιψης. Συζητήστε με το γιατρό σας και τον ψυχολόγο σχετικά με τις συναισθηματικές αλλαγές που έχετε παρατηρήσει στο παιδί σας.
Προγραμματισμός αλλαγών.
Το παιδί σας μπορεί να περνά περισσότερο χρόνο στο νοσοκομείο και λιγότερο στο σχολείο κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Εδώ είναι μερικοί τρόποι να βοηθηθεί το παιδί σας να καλύψει το χαμένο έδαφος από τις μακροχρόνιες διαμονές στο νοσοκομείο και μακριά από το σχολείο.
Οι νοσοκομειακές διαμονές στο νοσοκομείο μπορεί να είναι δύσκολες για οποιονδήποτε, προπαντός για τα παιδιά.
Φωτογραφίες, αφίσες, παιχνίδια και μουσική μπορούν να βοηθήσουν στην ενθάρρυνση του παιδιού σας. Και αν μερικά αθλήματα είναι απαγορευμένα, μάθετε για άλλες δραστηριότητες, όπως μουσική, παιχνίδια ή βιβλία που μπορούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του παιδιού σας.
Αποτυχίες στο σχολείο .
Τα περισσότερα παιδιά με καρκίνο λείπουν από το σχολείο κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μερικά μπορούν να παρακολουθήσουν περιστασιακά, ενώ άλλα πρέπει να απουσιάζουν. Εδώ είναι μερικοί τρόποι για να αποκτήσει το παιδί σας την ακαδημαϊκή υποστήριξη που χρειάζεται κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Συναντηθείτε με τον γιατρό του παιδιού σας για να ανακαλύψετε πώς μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία και την ικανότητα του παιδιού σας να κάνει κάποια μαθήματα. Ζητήστε από το γιατρό να γράψει μια επιστολή στους δασκάλους ή καθηγητές του παιδιού σας που να περιγράφει την ιατρική κατάσταση, τους περιορισμούς της, και πόσο το παιδί σας μπορεί να λείψει από το σχολείο. Να κρατάτε ενήμερους τους δασκάλους ή καθηγητές. Πείτε στους δασκάλους ή καθηγητές και στον διευθυντή ποια είναι η ιατρική κατάσταση του παιδιού σας. Μοιραστείτε το γράμμα του γιατρού με το παιδί σας. Ενημερωθείτε σχετικά με τις εργασίες που το παιδί σας δε θα μπορεί να παραδώσει και πώς να το διατηρείται ενήμερο.
Υποστήριξη από αδελφούς και αδελφές.
Ως γονέας, θέλετε να είστε πάντα δίπλα στα παιδιά σας, αλλά αυτό μπορεί να είναι δύσκολο όταν ένα από τα παιδιά σας κάνει τη θεραπεία του καρκίνου. Μπορείτε να παρατηρήσετε ότι τα άλλα παιδιά σας έχουν δυσκολίες, αλλά δεν είστε βέβαιοι τι μπορείτε να κάνετε. Αυτές οι προτάσεις είναι να βοηθήσουν τα άλλα παιδιά σας αν έχετε κι άλλα παιδιά:
Ακούστε τα άλλα παιδιά σας και μιλήσετε μαζί τους.
Αφιερώστε κάποιο χρόνο κάθε μέρα, προσπαθήστε να περάσετε με τα
άλλα παιδιά σας ακόμη και λίγα λεπτά. Ρωτήστε τα πώς αισθάνονται, ακόμα κι αν δεν έχετε μια εύκολη λύση. Είναι σημαντικό ούτως ή άλλως να επικοινωνήσετε μαζί τους και να τα ακούσετε.
Κρατήστε τα ενήμερα και συμμετέχετε.
Μιλήστε με τα άλλα παιδιά σας για τον καρκίνο του αδελφού ή της αδελφής τους και πέστε τους τι μπορούν να αναμένουν κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Αν είναι δυνατόν, μπορούν να συμμετέχουν σε νοσοκομειακές επισκέψεις. Αν είστε μακριά από το σπίτι, επικοινωνήστε με e-mail, facebook και τηλέφωνο.
Κρατήστε τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο φυσιολογικά.
Kάντε ρυθμίσεις για τα άλλα παιδιά σας ώστε να συμμετάσχουν σε σχολικές εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες που είναι σημαντικές για αυτά. Ζητήστε από τους ανθρώπους κλειδιά στη ζωή της οικογένειάς σας να δώσουν την πρόσθετη υποστήριξη στα άλλα παιδιά. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν και θα το εκτιμήσουν αν ζητηθεί.
Η διαχείριση της κατάστασης ενός παιδιού που έχει προσβληθεί από
καρκίνο δεν είναι και τόσο εύκολη. Όμως οι γονείς με τη βοήθεια των γιατρών και ψυχολόγων μπορούν να κατατοπίσουν το παιδί τι να κάνει και πώς να αντιδράσει σε διάφορες καταστάσεις, κατορθώνοντας με το πέρασμα του χρόνου το παιδί τους να ξεπεράσει αυτή τη δοκιμασία και να αντιμετωπίσει τη ζωή εκ νέου περιμένοντας μια ευτυχισμένη ζωή.
Για να δείτε σύντομες απαντήσεις σε ψυχολογικά ερωτήματα πιέστε εδώ.
Copyright Tomyalo.com. All Rights Reserved.
This work may not be copied, reproduced, or used without written permission by the author.
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος, το έργο αυτό δεν μπορεί ν’ αντιγραφεί, αναπαραχθεί ή να χρησιμοποιηθεί χωρίς γραπτή άδεια από το συγγραφέα!
