Ο όγκος του καρκίνου είναι η ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων με αποτέλεσμα τη δημιουργία όγκων σε διάφορα σημεία του σώματος. Δεν είναι όλοι οι όγκοι καρκινικοί, διακρίνονται σε καλοήθεις και κακοήθεις.
Οι καλοήθεις συμπιέζουν τους φυσιολογικούς ιστούς χωρίς να τους διεισδύουν. Οι κακοήθεις τους διεισδύουν και επεκτείνονται περνώντας αργότερα (στη ροή του αίματος ή διαμέσου λεμφικών καναλιών) σε άλλες περιοχές του οργανισμού. Υπάρχουν 4 κατηγορίες ανάλογα με τον τύπο του κυττάρου:
Καρκινώματα που σχηματίζονται από κύτταρα που καλύπτουν τις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες του οργανισμού (δέρμα, έντερο, κλπ).
Σαρκώματα που προέρχονται από βαθύτερες δομές (στον χόνδρο των οστών και των μυών).
Λεμφώματα ( όγκοι) που προέρχονται από το λεμφικό ιστό (στον λαιμό, στη βουβωνική χώρα και στις μασχάλες).
Λευχαιμία που δημιουργείται στο σύστημα του αίματος.
Οι περισσότεροι κοινοί τύποι καρκίνου στο αρσενικό είναι ο καρκίνος στον : πνεύμονα, προστάτη και στο ορθό. Στις γυναίκες στον πνεύμονα, μαστό, στο παχύ έντερο και ορθό.
Οι πρώτες αναφορές που συνδέονται με ψυχολογικούς παράγοντες με τον καρκίνο, προέκυψαν κατά το δέκατο ένατο αιώνα: O John Snow παρατήρησε ότι από συνολικά 250 ασθενείς με καρκίνο, οι 156 είχαν προηγούμενα προβλήματα συναισθηματικά που σχετίζονταν με απώλειες. Δύο συμπληρωματικές έρευνες έχουν προταθεί μέσω των οποίων η συμπεριφορά του ατόμου και οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες επηρεάζουν τον καρκίνο:
Πρώτη. Η συμπεριφορά του ατόμου αυξάνει έμμεσα τον κίνδυνο για τον καρκίνο, εκθέτοντας τα άτομα σε δυνητικούς καρκινογόνους παράγοντες, όπως στο κάπνισμα, στη διατροφή, στο αλκοόλ, στον ήλιο, στην καθυστέρηση αναζήτησης ιατρικής περίθαλψης.
Δεύτερη. Συναισθηματικές καταστάσεις, στρατηγικές αντιμετώπισης προβλημάτων και το στρες, επηρεάζουν άμεσα το εσωτερικό περιβάλλον, βάζοντας σε κίνδυνο την επιβίωση
Στρες και ο καρκίνος
Μελέτες σε ανθρώπους
Η συχνότητα των αγχωτικών ζωτικών γεγονότων που συμβαίνουν σε ασθενείς με καρκίνο έχει αναλυθεί. Η αύξηση της συχνότητας των αγχωτικών γεγονότων είχε προηγηθεί της εκδήλωσης της ασθένειας (συναισθηματική απώλεια, ανεργία). Τέτοια γεγονότα είναι όπως όταν τα άτομα είναι άνεργα ή αντιμετωπίζουν τον θάνατο ενός φίλου.
Ο ψυχολόγος Lawrence LeShan είναι ένας από τους πρώτους επιστήμονες που έχει ασχοληθεί με τους χαρακτήρες των καρκινοπαθών και θεωρείται ο πατέρας της ψυχοθεραπείας για τον καρκίνο. Σύμφωνα με αυτόν οι χαρακτήρες των ατόμων που έπαθαν καρκίνο ένιωθαν μόνοι και απομονωμένοι στα παιδικά τους χρόνια και στην εφηβική ηλικία. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα διαζυγίου ή καυγάδων μεταξύ γονέων. Οποιαδήποτε και να ήταν η περίπτωση όταν ήταν παιδιά ένιωθαν πολύ άγχος, ανασφάλεια και ότι δεν τα αγαπούσαν. Αυτά τα αισθήματα τα έκαναν να προσπαθούν να ευχαριστήσουν τους άλλους για να αγαπηθούν και να τους δεχτούν. Το αποτέλεσμα ήταν η συμπεριφορά τους να βλεπόταν από τους άλλους ανθρώπους σαν πολύ προσεκτική και διακριτική. Προσπαθούσαν να ήταν καλοσυνάτα αλλά παρά όλα αυτά ένιωθαν ακόμη ότι δεν τα αγαπούσαν και ότι ήταν ανάξια.
Αυτοί οι χαρακτήρες όταν γίνονταν ενήλικοι συνήθως είχαν σοβαρές σχέσεις με το άλλο φύλλο. Σ’ αυτές τις σχέσεις έβρισκαν την αγάπη και την ασφάλεια την οποία απεγνωσμένα ζητούσαν. Δια μέσου των συζύγων και των παιδιών και μερικές φορές δια μέσου της δουλειάς τους έβρισκαν για πρώτη φορά ευτυχία στη ζωή τους. Αυτό όμως σημαίνει ότι η ευτυχίας τους εξαρτιόταν από αυτούς τους ανθρώπους και τις καταστάσεις.
Αλλά ή ζωή όπως ξέρουμε δε μένει πάντα η ίδια . Τα παιδιά αφήνουν το σπίτι, οι σύζυγοι πεθαίνουν ή χωρίζουν ή ένα άτομο μπορεί ν ’απολυθεί από τη δουλειά του ή να πάρει σύνταξη. Όταν αυτά τα συναισθηματικά στηρίγματα δεν είναι πια διαθέσιμα αυτοί οι χαρακτήρες (του καρκίνου) ξαναζούν την εμπειρία της παιδικής τους ηλικίας, δηλαδή τη μοναξιά, απόρριψη και ανασφάλεια. Μέσα σ’ έξι μήνες με ένα χρόνο σύμφωνα με τον ψυχολόγο Leshan ο καρκίνος εμφανίζεται κάνοντας αυτά τα άτομα να αισθανθούν πιο πολύ αβοήθητα και απαισιόδοξα, ένας φαύλος κύκλος που συνήθως τελειώνει στο θάνατο.
Σύμφωνα με τον Leshan αυτή είναι η ιατρική ιστορία των καρκινοπαθών. Ας εξετάσουμε τώρα τα χαρακτηριστικά τους.
Το πρώτο χαρακτηριστικό για αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι όταν χάσουν είτε τη δουλειά τους ή τ’ αγαπημένα τους πρόσωπα νιώθουν ότι δεν έχουν πια κανένα λόγο να υπάρχουν. Για πρώτη φορά από την παιδική τους ηλικία νιώθουν απομονωμένοι , έχουν χάσει τον μόνο σημαντικό ρόλο στη ζωή τους.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η ανικανότητα να εκφράσουν θυμό, δυσαρέσκεια και εχθρότητα. Αυτά τα αισθήματα καταπιέζονται κάτω από τη βιτρίνα της καλοσυνάτης συμπεριφοράς. Επίσης οι καρκινοπαθείς χαρακτηρίζονται από μεγάλο βαθμό δυσπιστίας και μίσους προς τον εαυτό τους. Έχουν πολύ άσχημη ιδέα για τον εαυτό τους ενώ συνήθως οι άλλοι άνθρωποι έχουν πολύ καλύτερη ιδέα για αυτούς.
Ίσως το πιο κυρίαρχο στοιχείο στην συναισθηματική ζωή των καρκινοπαθών είναι η απελπισία. Η απελπισία δεν εμφανίζεται όταν προσβάλλονται από καρκίνο αλλά την έχουν από πολύ καιρό πριν. Η απελπισία τους είναι τόσο μεγάλη που τα βλέπουν όλα «μαύρα» και οτιδήποτε κι αν προσπαθήσουν θα σκεφτούν το χειρότερο.
Ο καρκίνος δεν προκαλείται μόνο από τη χρήση καπνίσματος η αλκοόλ και από άλλες συμπεριφορές αλλά και από το χαρακτήρα ενός ατόμου. Η συνεσταλμένη και καλοσυνάτη συμπεριφορά συνήθως είναι μια από τις ψυχολογικές αιτίες του καρκίνου. Για αυτό το άτομο που έχει πρόβλημα να εκφράζει τα αισθήματά του, πρέπει να μάθει να τα εκφράζει και να μην τα κρύβει μέσα του. Αν δεν έχετε θυμό καθόλου και ποτέ, πιέστε εδώ να μάθετε να εκφράζετε τον θυμό.
Για να δείτε σύντομες απαντήσεις σε ψυχολογικά ερωτήματα πιέστε εδώ.
Copyright Tomyalo.com. All Rights Reserved.
This work may not be copied, reproduced, or used without written permission by the author.
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος, το έργο αυτό δεν μπορεί ν’ αντιγραφεί, αναπαραχθεί ή να χρησιμοποιηθεί χωρίς γραπτή άδεια από το συγγραφέα!
