Η εγκυμοσύνη για τη γυναίκα είναι ένα μεγάλο γεγονός. Δεν το αντιμετωπίζουν όμως με τον ίδιο τρόπο όλες οι γυναίκες. Πολλές γυναίκες έχουν αναμειγνυόμενα αισθήματα και η διάθεσή τους μπορεί να διακυμαίνεται σε βαθμούς που δεν μπορούν να ελεγχθούν. Μία γυναίκα στις δέκα μπορεί να υποστεί κατάθλιψη κατά την εγκυμοσύνη. Οι γυναίκες όταν έχουν την πρώτη εγκυμοσύνη συνήθως πρέπει να ετοιμασθούν : Για απότομες σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές , για μία πλήρη αλλαγή στον τρόπο ζωής, να χάσουν την ανεξαρτησία τους, την ελευθερία τους και τον αυθορμητισμό τους, για διαπροσωπικές αλλαγές και όταν χρειάζονται βοήθεια να γνωρίζουν πώς να τη ζητούν.
Όλες αυτές οι αλλαγές μπορούν να κάνουν τη γυναίκα να νιώθει μοναξιά άγχος, αγωνία, παγιδευμένη και εξουθενωμένη από θλίψη.
Παράγοντες κινδύνου που προκαλούν άγχος στη γυναίκα μπορούν να είναι: Εγκυμοσύνες που μπορούν να προκαλέσουν σύγκρουση όπως αυτές που δεν περιμένει, προηγούμενες δύσκολες εγκυμοσύνες. Κύρια αγχογόνα γεγονότα της ζωής όπως αποβολές, εκτρώσεις, θάνατοι, μετακίνηση σε άλλη τοποθεσία . Αρνητικοί κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες και άγχη. Έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης προπαντός από την οικογένεια και τον σύντροφο. Προηγούμενες καταθλιπτικές αρρώστιες ή ψυχιατρικές παθήσεις. Όλα αυτά μπορούν να συμβάλλουν στη δυσκολία του τοκετού. Έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να έχουν δυσκολίες στον τοκετό είναι οι γυναίκες που έβλεπαν αρνητικά την κατάσταση, είχαν μεγάλη ανησυχία για την υγεία του μωρού τους, και είχαν επαφές με γυναίκες που είχαν αρνητική εμπειρία Οι αρνητικές ιστορίες που μπορεί να ακούσουν από μερικές περιπτώσεις τοκετού μπορεί να τους προκαλέσει μεγάλη ανησυχία.
Η γυναίκα είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο για το μωρό για αυτό πρέπει να προσέχει τον εαυτό της. Οι καταστάσεις της σύλληψης παίζουν ένα σημαντικό μέρος στο πως η γυναίκα θα απολαύσει την εγκυμοσύνη. Η ζωή της γυναίκας δεν της ανήκει πλέον ολοκληρωτικά. Το μωρό της την επηρεάζει βιολογικά και ψυχικά. Επίσης η διατροφή της, οι σκέψεις της, και οι δραστηριότητες. Νέοι φόβοι και άγχη επανέρχονται στο προσκήνιο πολλοί από τότε που ήταν μωρό που δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει. Και με αυτούς φυσικά είναι ανησυχίες για την υγεία του μωρού και την τελειότητά του. Φόβοι για την εμπειρία της γέννησης, φόβοι αν κάνουν τα σωστά πράγματα και να είναι σωστή μητέρα.
Σωματικά και συναισθηματικά η γυναίκα αλλάζει καθώς οι ορμόνες και άλλες λειτουργίες του σώματος προσαρμόζονται στα άγχη της εγκυμοσύνης. Η διάθεσή της αλλάζει από δάκρυα σε γέλιο, από νιώθοντας δυνατή και σε έλεγχο, σε εξαρτώμενο άτομο. Πριν τον τοκετό πολλές γυναίκες νιώθουν την παρακίνηση να καθαρίσουν το σπίτι ή να το διακοσμήσουν ή να κάνουν άλλες δουλειές για να έχουν το σπίτι τους έτοιμο για το μωρό.
Κάθε τρίμηνο φέρνει προκλήσεις και ανταμοιβές, ναυτία, κούραση και συναισθηματικότητα. Αν η γυναίκα είναι η πρώτη από τις φίλες της που γίνεται έγκυος ίσως να απομονωθεί σε κάποιο βαθμό. Το σεξ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γενικά επιτρέπεται αλλά σε μερικές ιδιάζουσες περιπτώσεις η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να είναι επικίνδυνη. Το ζευγάρι θα πρέπει να συμβουλευθεί τον γιατρό. Εκτός από το ενδιαφέρον για την υγεία του μωρού η αποφυγή του σεξ οφείλεται και σε ψυχολογικές και ορμονικές αλλαγές της γυναίκας αλλά και σε ψυχολογικές αλλαγές του άνδρα. Σε μερικά όμως ζευγάρια το σεξ τους έλκει πιο πολύ.
Προβαίνει σε καινούργιες σχέσεις με τους γονείς της. Αν οι γονείς της έχουν πεθάνει θα της λείψουν πολύ. Η γυναίκα σε αυτή τη περίοδο χρειάζεται ασφάλεια και υποστήριξη όσο ποτέ άλλοτε. Θα αρχίσει να ανησυχεί για το μωρό της και να σκέφτεται το μέλλον του. Μερικές φορές μπορεί να νιώθει σαν ρομπότ. Οτιδήποτε μπορεί να πειράξει τη γυναίκα, η συμπεριφορά του συζύγου ή άλλων και σκέψεις για το χειρότερο.
Η γυναίκα έχει συνήθως όνειρα για το μωρό που τη βάζουν σε ανησυχία. Τα όνειρα ίσως να εκφράζουν συναισθήματα με τα οποία δεν είναι να τα βγάλουν πέρα ή δεν τα έχουν συνειδητοποιήσει για αυτό δεν πρέπει να δίνουν και μεγάλη σημασία στα όνειρα.
Το στρες έχει τη μεγαλύτερη επιρροή στο πρώτο τρίμηνο και στη μεταγεννητική περίοδο περίοδο. Έρευνα στη Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια του μεγάλου σεισμού το 1994 απόδειξε ότι το στρες από τον σεισμό είχε μεγαλύτερη επιρροή στο πρώτο τρίμήνο. Λιγοστό άγχος δεν επηρεάζει την έγκυο γυναίκα, υπερβολικό όμως δημιουργεί προβλήματα όπως και στο κάθε άτομο. Η γυναίκα δεν πρέπει να κάνει τις ίδιες δουλειές που έκανε πριν.
Αιτίές του άγχους είναι :Αλλαγές ορμονών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η ανησυχία για την υγεία του μωρού και για την ικανότητα της να αντεπεξέλθει στις οδύνες του τοκετού και να είναι καλή μητέρα. Οικονομικά προβλήματα όπως η ελάττωση του εισοδήματος.
Πολύ στρες μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό και χαμηλό βάρος του μωρού. Όσο πιο νωρίς η γυναίκα αισθάνεται άγχος τόσο υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες για πρόωρο τοκετό. Το άγχος μπορεί να συσφίξει τη ροή του αίματος στον πλακούντα, έτσι το μωρό δεν λαμβάνει τις θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο για άριστη ανάπτυξη. Οι γυναίκες που έχουν άγχος υπάρχει η πιθανότητα να μη τρώνε κανονικά γεύματα και θρεπτικές τροφές ή να καπνίζουν τσιγάρα, να πίνουν αλκοόλ να χρησιμοποιούν ναρκωτικά τα οποία μπορούν να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στην έγκυο γυναίκα. Έρευνες για το στρες έχει δείξει ότι οι γυναίκες με αγχογόνες δουλειές έχουν περισσότερες πιθανότητες να πάθουν προεκλαμψία. Το ίδιο είναι για τις αποβολές . Πολύ στρες προκαλεί πίεση αίματος στη μητέρα. Μία έγκυος γυναίκα θα πρέπει να κοιμάται αρκετά να αποφεύγει το αλκοόλ, τα τσιγάρα, τα φάρμακα χωρίς τη συμβουλή τα ναρκωτικά, να κάνει γυμναστική κανονικά με τη συγκατάθεση του γιατρού της. Να αποφεύγει τη δίαιτα γιατί της προκαλεί άγχος. Να έχει υποστήριξη από τους δικούς της, να κάνει βαθιές αναπνοές μέχρι τη κοιλιά της, να χαλαρώνει τους μύες της , να μη σκέφτεται αρνητικά αλλά ευχάριστα πράγματα για το μωρό της, να φαντάζεται τον εαυτό της σε κάποια παραλία ή βουνό.
Αν η γυναίκα έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και είναι τώρα έγκυος θα πρέπει να αποταθεί σε ένα ειδικό. Σωματική κακοποίηση από τον σύζυγο μπορεί να προκαλέσει αποβολή ή πρόωρο τοκετό. Παιδιά που γεννιούνται σε βίαιο περιβάλλον διακινδυνεύουν τη περίπτωση τραύματος.
Μερικές γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παθαίνουν κατάθλιψη. Η κατάθλιψη μπορεί να συμβεί όταν:
Η γυναίκα δεν έχει προγραμματίσει την εγκυμοσύνη. Δεν υπάρχει μακροχρόνια δέσμευση από τον σύντροφο. Η γυναίκα νιώθει πολύ νέα ή πολύ μεγάλη για να αρχίζει καινούργια εγκυμοσύνη. Συμβαίνει πολύ γρήγορα στο γάμο ή πολύ αργά. Η εγκυμοσύνη μπορεί να είναι από βιασμό ή από επαφή που δεν της άρεσε. Η γυναίκα έχει αμφιθυμικά αισθήματα, αν θέλει ή όχι το μωρό της. Η γυναίκα νιώθει δυστυχισμένη διότι δεν μπορεί να ελέγξει τη ζωή της προπαντός τώρα που είναι έγκυος. Έχει σωματικά και συναισθηματικά άγχη, επιπλοκές κατά τη γέννηση κακή υγεία, πολλαπλές γεννήσεις, αρρώστιες που μπορούν να προκαλέσουν άγχος . Έχει προηγούμενες απώλειες όπως αποβολές, θάνατος, που μπορούν να επηρεάσουν τη συναισθηματική κατάσταση της γυναίκας. Η οικονομική κατάσταση, ανεργία, ακρίβεια επηρεάζει άμεσα τη ζωή της. Υπάρχει έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης από άλλους ανθρώπους προπαντός από τον πατέρα του μωρού της και της βιολογικής οικογένειας της. Υπάρχει προηγούμενο ιστορικό κατάθλιψής, ψυχολογικά προβλήματα ή διαταραχής με το φαγητό.
Αν η γυναίκα έχει κατάθλιψη πρέπει να μείνει πλησίον σε ανθρώπους που την υποστηρίζουν, που είναι ευαίσθητοι και δεν την επικρίνουν. Να έχει καλή επικοινωνία με τον σύντροφό της. Να είναι καλά πληροφορημένη. Να γνωρίζει ότι και η καλύτερη προετοιμασία τοκετού μπορεί να μη εξελιχθεί όπως την έχει σχεδιάσει, αυτό δεν θα σημαίνει ότι θα είναι αποτυχία. Να μην κάνει άλλες μεγάλες αλλαγές μετά τη γέννα του μωρού. Αν νιώθει άγχος ή να είναι σε κατάθλιψη να μη νομίζει ότι θα φύγει μόνο του, πρέπει να μιλήσει σε κάποιον. Να γνωρίζει ότι μία έγκυος στις δέκα υποφέρει από κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Το μυστικό επιβίωσης στη μεταγεννητική περίοδο είναι χαμηλές προσδοκίες. Όλα αλλάζουν, μαζί και το σεξ, μπορούν να περάσουν πολλοί μήνες μέχρι η μητέρα να νιώσει σεξουαλικά όπως πριν. Η γυναίκα πρέπει να βάζει ρεαλιστικούς σκοπούς, όπως να ταΐσει το μωρό της, να φάει να κοιμηθεί, να κάνει ντους. Αν έρθουν φίλες της στο σπίτι της να επωφεληθεί με το να τη βοηθήσουν. Όσο μπορεί να ζητά από τον σύντροφό της να τη βοηθήσει. Να ταΐσει το μωρό κατά τα βράδια αν νιώθει πραγματικά εξαντλημένη ή να τη βοηθήσει όπως αλλιώς μπορεί.
Αν μία γυναίκα έχει διακυμάνσεις στη διάθεση ή αισθήματα θλίψης, αισθήματα ανεπάρκειας, αγωνία, ληθαργία τότε έχει τη μεταγεννητική μελαγχολία. Ογδόντα τις εκατό συμβαίνει στις μαμάδες. Προκαλούνται από πιθανόν αλλαγές στα επίπεδα ορμονών μετά το τοκετό αλλά η ακριβής αιτία αγνοείται. Εμφανίζεται συνήθως δέκα ως δεκατέσσερες ημέρες μετά τον τοκετό. Η έλλειψη ύπνου είναι ένας από τους κύριους παράγοντες. Οι δουλειές που κάνει στο σπίτι, αν τις κάνει μόνες της. Το αίσθημα ότι είναι υπεύθυνη για το μωρό και για όλο το σπίτι. Οι σωματικές και ορμονικές αλλαγές. Αυτό το πρόβλημα υπάρχει στις γυναίκες για αιώνες. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι: Να έχει επικοινωνία με την οικογένειά της και τις φίλες της. Να ζητά βοήθεια για το μωρό ή τα άλλα παιδιά για να μπορεί να ξεκουραστεί. Να έχει ισορροπημένη διατροφή για να ξαναγίνει δυνατή. Να κάνει γυμναστική. Να μιλήσει μα άλλες γυναίκες που έχουν περάσει τη μεταγεννητική μελαγχολία. Αν τα προβλήματα συνεχιστούν για μερικές εβδομάδες τότε πιθανόν η γυναίκα να έχει μεταγεννητική κατάθλιψη. Δέκα ως δεκαπέντε τις εκατό παθαίνουν μεταγεννητική κατάθλιψη. Εδώ η γυναίκα έχει αισθήματα πανικού και απόγνωσης. Μερικές φορές οι γυναίκες νιώθουν ότι δεν αγαπούν το καινούργιο μωρό τους και μερικές μπορούν να βλάψουν το μωρό τους. Άλλες δεν μπορούν να κοιμηθούν, άλλες θέλουν να κοιμούνται όλη την ώρα. Το χειρότερο είναι ότι αυτές οι καινούργιες μητέρες έχουν πεισθεί τα ότι αυτά τα αισθήματα δεν θα τα ξεπεράσουν ποτέ και δεν θα αισθάνονται όπως πριν ποτέ. Άλλά αυτό δεν είναι αλήθεια, για αυτό πρέπει να έρθουν σε επαφή με ένα ειδικό.
