Για να δείτε πιο πολλά άρθρα ψυχολογίας πιέστε εδώ.
Για να δείτε σύντομες απαντήσεις σε ψυχολογικά ερωτήματα πιέστε εδώ.
Ένα πολύ σημαντικό μέρος της σχέσης των ζευγαριών επηρεάζεται από το παρελθόν. Για την ακρίβεια το κάθε άτομο επηρεάζεται από την οικογενειακή καταγωγή του, από τις παιδικές εμπειρίες, από την επαναστατική περίοδο (την εφηβική ηλικία) και από τον αγώνα επικράτησης και ελέγχου. Είναι πολύ δύσκολο να βάλουμε καθαρές διαχωριστικές γραμμές από την μια κατάσταση στην άλλη, το πιο πιθανόν είναι μερικές καταστάσεις να συμπίπτουν αναμεταξύ τους. Θεωρείται βέβαιο ότι όλοι επηρεαζόμαστε στη συμπεριφορά μας από γεγονότα που συνέβησαν στην οικογένεια μας πριν ακόμα γεννηθούμε (όπως οι σχηματισμοί της σκέψης και οι τρόποι αλληλεπίδρασης των γονέων μας)Γεγονότα που συνέβησαν από τότε που γεννηθήκατε μέχρι που φύγατε από το σπίτι των γονέων σας είναι παιδικές εμπειρίες (εδώ έχουμε και γεγονότα που συνέβησαν έξω από το σπίτι όπως στο σχολείο, στην εκκλησία και γενικά στην κοινωνία)Η προσπάθεια σας να αποκτήσετε μια ξεχωριστή προσωπικότητα από τις προσδοκίες της οικογένειας και της κοινωνίας είναι η επαναστατική περίοδος. Ο αγώνας επικράτησης και ελέγχου είναι ένας συνδυασμός των άλυτων υποθέσεων από όλες τις περιοχές συμπεριλαμβανομένων των τριών παραπάνω.
Η οικογενειακή καταγωγή σας είναι η οικογένεια που μεγαλώσατε. Οι γονείς, τα αδέλφια, οι παππούδες και γιαγιάδες, και οι θείοι και θείες σας, οι οποίοι σχημάτισαν την άποψή σας πώς θα είναι η οικογένεια. Μερικές επιρροές μπορούμε να τις δούμε και να τις καταλάβουμε εύκολα, όπως στα πολιτικά, που ανήκουμε συνήθως στο ίδιο κόμμα με τον πατέρα μας, στα αθλητικά να υποστηρίζουμε την ίδια ομάδα και γενικά να ζούμε στην ίδια κοινωνία. Συνήθως παντρευόμαστε κάποιον /α που να έχει τα χαρακτηριστικά (πιο πολύ εσωτερικά) του πατέρα ή της μητέρας μας .Διαλέγουμε αυτόν το δρόμο γιατί νοιώθουμε σε τέτοια σχέση πιο άνετα και αντιμετωπίζουμε μία κατάσταση που είναι γνωστή, όσο άγχος και πόνο αν μας προκαλεί. Μέχρι να καταλάβουμε ότι ενεργούμε έτσι και να αναπτυχθούμε πέρα από την επιρροή της οικογενειακής μας καταγωγής, τείνουμε να αντιμετωπίζουμε τα αισθήματα μας με τον ίδιον τρόπο που αντιμετωπίζει τα αισθήματά του ο γονέας που είναι ο πιο σημαντικός σε μας. Όταν ένας γονέας δεν ήταν εκεί πραγματικά ή συναισθηματικά πολλοί από μας έχουν βρει κάποιον ψευτο -γονέα για να αποζημιωθούν από την απώλεια .Υπάρχει κάποιο μέρος μέσα μας που θέλει ο /η σύντροφος μας να μας δώσει τις φροντίδες που δεν πήραμε από τους πατεράδες μας η τις μητέρες μας. Για μερικούς αυτό το μέρος είναι μεγάλο για άλλους είναι μικρό. Όταν αυτό συμβαίνει σε μια ερωτική σχέση συνήθως συμβάλλει στο θάνατο της σχέσης.
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας αρχίζουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Από τότε υιοθετούμε τα πιστεύω μας για τους εαυτούς μας, τον κόσμο και τις σχέσεις .Εκεί μαθαίνουμε να έχουμε χαμηλή ή υψηλή αυτοπεποίθηση για τον εαυτόν μας .Επίσης στον πρώτο χρόνο της ζωής σχηματίζεται ο συναισθηματικός δεσμός .Οι γονείς που νιώθουν άνετα να είναι στενά συνδεδεμένοι με τα μωρά τους και που μπορούν να τα κρατούν κοντά τους και να τα κοιτούν στα μάτια, βοηθούν τα παιδιά τους να μαθαίνουν να έχουν στενές σχέσεις. Όσοι δεν έμαθαν στην βρεφική τους ηλικία ή αργότερα να δένονται συναισθηματικά με τους γονείς , συχνά προσπαθούν να ολοκληρώσουν αυτή τη διαδικασία με τους ερωτικούς συντρόφους των. Δυσκολεύονται όμως στην πραγματοποίηση αυτού του στόχου εξ αιτίας του φόβου που έχει αναπτυχθεί και απομακρύνουν τους συντρόφους των που προσπαθούν να έχουν στενές σχέσεις . Θέλουν στενές σχέσεις αλλά τις αποφεύγουν με τον ένα τρόπο η τον άλλο όταν τις δοκιμάζουν. Για παράδειγμα, ένας άνδρας που έχει μείνει παιδί και ανεύθυνος του κακοφαίνεται η συμπεριφορά της συντρόφου του που του θυμίζει την μητέρα του.Τότε κάνει μια παράλληλη σχέση , για να βρει μια άλλη μορφή μητέρας και να εκπληρώσει τις ανάγκες που ποτέ δεν εκπληρώθηκαν όταν ήταν παιδί. Το τρίτο πρόσωπο αναζητείται εξ αιτίας των ανεκπλήρωτων αναγκών του παρελθόντος και που δεν εκπληρώνονται ούτε τώρα .
Ένα άλλο πράγμα που κουβαλάμε από τις πρώιμες εμπειρίες μας είναι η μη πραγματοποίηση της ανάγκης να γίνουμε ανεξάρτητοι απέναντι στους γονείς μας και στους κανόνες τους . Αν εσείς η ο σύντροφος σας κουβαλάτε αυτό το φορτίο στην σχέση σας οι πιθανότητες να διαλυθεί η σχέση αυξάνονται. Αυτή η φάση που είναι η επαναστατική περίοδος, διαιρείται σε 3 στάδια. Στο πρώτο στάδιο το άτομο ακολουθεί τα «πρέπει» της οικογένειας και της κοινωνίας, αλλά στην συνέχεια το φορτίο τού φαίνεται τόσο βαρύ που θέλει να το βάλει στα πόδια και να ενεργήσει σαν επαναστατημένος έφηβος, ψάχνοντας για την ταυτότητά του, που να είναι διαφορετική από αυτή που του έχουν δώσει οι γονείς του και η κοινωνία. Σε αυτό το στάδιο που είναι και το δεύτερο κάνει ό,τι δεν πρέπει να κάνει. Στο τρίτο στάδιο, οι πιο πολλές συμπεριφορές είναι όμοιες με αυτές του πρώτου σταδίου, αλλά αντί να προσπαθεί κάποιος να ευχαριστήσει μόνο τον άλλο, προσπαθεί να ευχαριστήσει και τον εαυτόν του.
Πολλά ζευγάρια παντρεύονται με την γνώμη ότι θα ζήσουν ευτυχισμένα. Αλλά καθώς γυρνούν από τον μήνα του μέλιτος βρίσκουν ότι το άτομο που ήταν υπεύθυνο για την ευτυχία τους τώρα είναι υπεύθυνο για την δυστυχία τους. Αρχίζουν να τσακώνονται για ασήμαντα πράγματα, χάνουν τον έλεγχο στη σχέση, νοιώθουν κουρασμένοι από τους τσακωμούς και να μη έχουν καμία ελπίδα ή νιωθουν αβοήθητοι. Μπορεί να θυμώνουν και να φωνάζει οι ένας στον άλλον ή να είναι σιωπηλοί, σκυθρωποί προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να ελέγξουν την κατάσταση. Αυτός είναι ο αγώνας επικράτησης και ελέγχου. Τα προβλήματα που κάθε άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ,προβάλλονται στη σχέση, και επικρατεί η γνώμη ότι ο άλλος είναι υπεύθυνος για την ευτυχία του ή την δυστυχία του. Ο αγώνας επικράτησης και ελέγχου μπορεί να ελαττωθεί όταν κάθε άτομο: μαθαίνει να μιλάει για τα αισθήματά του, δέχεται ότι είναι υπεύθυνο για την ευτυχία του ή τη δυστυχία του και αναπτύσσει την ικανότητα να μπορεί να αντιληφθεί τι πραγματικά συμβαίνει στον αγώνα επικράτησης και ελέγχου. Έχει εξακριβωθεί ότι όταν τα ζευγάρια κάνουν ψυχοθεραπεία και πηγαίνουν στον ψυχολόγο για να ανακαλύψουν τι μπορούν να μάθουν και να αλλάξουν στον εαυτόν τους, συνήθως η θεραπεία έχει επιτυχία. Όταν όμως πηγαίνουν στο ψυχολόγο επειδή πρέπει να αλλάξει μόνο ο /η σύντροφος του συνήθως η θεραπεία αποτυχαίνει.
Για να δείτε σύντομες απαντήσεις σε ψυχολογικά ερωτήματα πιέστε εδώ.
Copyright Tomyalo.com. All Rights Reserved.
This work may not be copied, reproduced, or used without written permission by the author.
Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος, το έργο αυτό δεν μπορεί ν’ αντιγραφεί, αναπαραχθεί ή να χρησιμοποιηθεί χωρίς γραπτή άδεια από το συγγραφέα!